"ความภูมิใจของการเขียนจดหมายไม่ได้อยู่ที่คนอ่านจะได้รู้สึกอย่างไร
แต่ขึ้นอยู่กับว่าเราตั้งใจเขียนมันยังไงต่างหาก"
แต่ขึ้นอยู่กับว่าเราตั้งใจเขียนมันยังไงต่างหาก"
"เพื่อนสนิท" หนังเรื่องแรกที่ดูซ้ำถึง 2 รอบ อาจจะไม่มากเท่าคนอื่น แต่ดูซ้ำเรื่องแรกเลยทีเดียว
เพื่อนสนิทเหรอ มันมีค่าและมีความหมายมากๆเลยล่ะ จริงอยู่ ตอนนี้คนต่างทำงาน ต่างเรียนต่อ ต่างมีครอบครัว แต่ยังไง มิตรภาพ ความเป็นเพื่อนก็ยังคงอยู่เสมอ…ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง
เมื่อวานไปดูหนังกับ "เพื่อนสนิท" ที่คบตั้งแต่สมัยมัธยม "จร" หนุ่มไอทีหน้าตี๋ ที่รับบทโปรแกรมเมอร์ ธนาคารแห่งหนึ่งที่ชื่อเหมือนเมืองหลวงของเรา ได้คุยเรื่องราวต่างๆ สมัยเก่า รักคนโน้น ชอบคนนี้ คนนี้เป็นยังไง มีเพื่อนที่ได้ดีมากๆคนนึงคือ "แมน" บุญศักดิ์ พลชนะ ตอนนี้เป็นนักกีฬาแบดมินตันทีมชาติไปแล้ว… ยินดีด้วยจริงๆ
จากการที่พูดคุยเรื่องเก่าๆ ทำให้เรานึกย้อนไปถึงอดีตที่น่าจดจำได้ นึกถึงความประทับใจดีๆ ที่มีในกลุ่มเพื่อน ผ่านมิตรภาพที่สวยงาม จริงใจ ไม่มีเสแสร้ง ไม่มีโกหก ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ คิดถึงแกว่ะ…ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่ "ไข่ย้อย" อย่างในหนัง
แต่ก็ประทับใจกับชื่อที่เพื่อนเรียกเป็นฉายา "อั๊ต" โดย หนุ่ย สาวน้อยร่างเล็กรั้วพ่อขุนที่กำลังจะจบต้นปีหน้า กับความรู้สึกดีๆ กับความเป็นเพื่อน
"เพื่อน" ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าไหร มิตรภาพก็ยังคงเดิม เมื่อใดที่เปิดลิ้นชักกล่องความทรงจำดีๆ ความทรงจำนั้น
กลับทำให้เรายิ้มอย่างไม่รู้ตัว
รีกแกว่ะ…ไอ้เพื่อนยาก
