by กาลเวลาผ่านไปไม่เคยคอยใครจริงๆนะ
เด็กๆอาจเล่นสนุก ซุกซน ไม่วันๆตามประสา พอจบแล้วทำงาน มีเงินเดือน ก็ทำไปเรื่อยๆ ทำมาหลายปีแล้ว
ที่นี้ถึงคราวต้องนึกถึงอนาคต ถึงวันข้างหน้าบ้างแล้วล่ะ
ปกติพ่อ แม่ อยู่สบาย เราก็อยู่สบาย เราอยู่หอ น้องอยู่หอ กลับไปวันเสาร์อาทิตย์ก็เรื่อยๆ ไม่มีอะไร
พอคุณพ่อเราป่วยขึ้นมา เราก็เริ่มคิดว่า อยู่สบายๆ ใช้ชีวิตไปวันๆแบบเก่าไม่ได้แล้วนะ
อนาคตต้องมี ต้องวางแผนชีวิตใหม่แล้วล่ะ
เราทำงานบริษัทนี้มาร่วมๆ 2 ปีแล้ว สนุกไหม ก็สนุก สบายไหม ก็สบาย
แต่อนาคตข้างหน้าล่ะ เราจะเลี้ยงพ่อแม่เรายังไง ใช้เงินหมดไปทุกเดือนๆ แบบนี้ ไม่มีเงินเก็บ เราจะอยู่ยังไงต่อไป
เริ่มต้องมาดูแลพ่อแม่ วางแผนการใช้ชีวิตใหม่แล้วล่ะ
มารับรู้ด้วยตัวเองเวลาพ่อแม่ป่วยเนี่ย
เราเครียดขนาดไหน เราทุกข์ขนาดไหน
แล้วเวลาเราป่วยล่ะ พ่อแม่ลำบากให้เรามาขนาดไหน เสียเงินเสียทอง
พาไปหาหมอดีๆ ได้ยาดีๆ ฟูมฟักเรามาตลอด
วันพ่อนี้ … ไม่ใช่แค่คำพูดว่า "รักพ่อ"
แต่ทำด้วยหัวใจทั้งดวงที่มี่อยู่นี้
รักพ่อ ห่วงพ่อ ดูแลพ่อ ทำให้พ่อมีความสุข ให้แม่สบายใจ
เป็นคนดี ไม่พอ ต้องเป็นผู้นำครอบครัวให้ได้ ไม่ใช่แค่คนดีของสังคม แต่คนเลวของครอบครัว
สู้ต่อไปนี้ . . . เพื่อพ่อ เพื่อแม่ ที่เลี้ยงดูเรามาตลอด 25 ปีที่ผ่านมา
รักพ่อจัง
เมื่อวานวันพ่อ นั่งรถเห็นคนจุดเทียนชัยถวายพระพรกัน อืมม เรารักในหลวงนะ เราแสดงออกเพื่อในหลวง
คนที่สำคัญที่สุดของเรา คือพ่อของเราเอง รักพ่อให้มาก เป็นคนดี อย่าทำให้พ่อผิดหวังนะ
สู้ ๆ นะคะ
มีความคิดดีค่ะ ไม่ไช่ทุกคนนะคะ ที่จะคิดได้ เก่งมากค่ะ ขอชื่นชม