กาลเวลา ทำให้เราได้รู้และเข้าใจอะไรมากขึ้น

เป็นเวลาร่วม 2 ปีแล้ว ก็ลาจากเธอคนนั้น เป็นแค่เพื่อน เป็นแค่คนที่คอยห่วงใย เป็นแค่คนที่ยังรักและเป็นห่วงเธอเสมอ และเธอเอง ก็รู้ดี ว่าเราเป็นห่วง

เวลาที่ผ่านมา เราอาจยังเป็นเด็ก คิดไม่เป็นผู้ใหญ่ ทำอะไรตามใจตัวเองอยู่ ทำให้เราทั้งสอง ทะเลาะกันประจำกับเรื่องเล็กๆ ที่เราเองคิดเป็นเด็กๆ

นั่นคือช่วงเวลาดีๆช่วงหนึ่งของชีวิต ที่ใช้ชีวิตร่วมกับเธอคนนี้

กาลเวลาผ่านไป เราคิดได้มากขึ้น คิดได้ว่าเธอ ต้องการคนที่เข้าใจเธอ มากกว่าคนที่รักแต่ไม่เข้าใจอะไรเลย

ห่างกันซะบ้าง

คงทำให้เราคิดอะไรและเข้าใจอะไรได้มากขึ้น

นานแล้วสินะ ที่ได้คบกันแบบแฟน แต่คุยกันทุกวัน เป็นห่วงเป็นใยกันทุกวัน

ให้เธอพักผ่อนเยอะๆ รักษาสุขภาพให้ดี จะได้เตรียมสอบสมความตั้งใจของเธอ

เรารู้แล้วล่ะ ว่ากำลังใจเราทำให้เธอมีความสุข เธอรู้สึกดี ที่เราคิดได้ เป็นผู้ใหญ่มากขึ้น และเข้าใจเธอมากขึ้น

ยังไงเราก็ยังเป็นคนเดียวที่รักเธอ และเป็นห่วงเธอเสมอ

ไม่ว่ายังไง เธอจะคิดยังไง ชั้นก็ยังรักเธอคนเดียว

คนๆหนึ่งที่เราเป็นห่วงมากที่สุด คนที่ฝนตกแล้วเราคิดถึง เป็นห่วงมากที่สุด และตัวเธอก็รู้ดี

ถ้าถามว่า คนที่เรารักและเป็นห่วงมากที่สุดคือใคร

คำตอบก็คือเธอ จากการกระทำของเราที่หมั่นโทรหาทุกวัน

ค่อยๆทำความเข้าใจ ให้เวลาช่วยตัดสิน ว่าเราไม่ดียังไง เราผิดพลาดตรงไหน

แต่ถามว่าจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมไหม

ถ้ากลับมาแล้วเธอเจ็บปวด กับความงี่เง่า ความเป็นเด็กของเรา ก็อย่าเลยดีกว่า

ให้มันเป็นแบบนี้ดีแล้วล่ะ

คนๆหนึ่งที่เป็นห่วง อีกคนก็รับรู้

แม้เส้นทางชีวิตอาจกลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่ได้ แต่อย่างน้อยก็เข้าใจอะไรมากขึ้น

ขอบคุณนะ

One thought on “กาลเวลา ทำให้เราได้รู้และเข้าใจอะไรมากขึ้น”