ใกล้วันแม่ หลายๆคนคงได้มีโอกาสดูคลิป “The Waiters’ Mom พนักงานร้านอาหารก็มีแม่” โดย Bar B Q Plaza เผยแพร่วันที่ 6 สิงหาคม 2558 นับถึงวันนี้ (9 สิงหาคม) มีผู้ชม 1,785,882 ครั้ง
“สิ่งที่คุณจะได้เห็น เป็นเรื่องจริงทั้งหมด ที่ไม่มีการกำกับ ไม่มีการแสดง ทุกคน อยากมีเวลาอยู่กับแม่ในวันแม่ แต่ไม่ใช่ทุกคน ที่มีโอกาส…” แคปชั่นซึ้งๆ ที่เราดูคลิปแล้ว ร้องไห้ตาม
คลิปต่อมน้ำตาแตกจากบาร์บีคิวพลาซ่า เห็นความสำคัญของแม่ และรู้ว่า ในวันแม่ พนักงานร้านอาหารทุกคน จะไม่ได้หยุด ต้องทำงานอย่างหนัก เพื่อให้บริการ ลูกค้าที่พา “แม่” มาทานข้าว โฆษณาสื่อสาร ‘มื้อที่ดีที่สุด‘ พนักงานป้อนข้าวให้แม่ ทำให้ดีที่สุด กับแม่ของพวกเขา เช่นเดียวกับลูกค้าทุกคน
คลิปนี้ทำให้เราเข้าใจ พนักงานร้านอาหารได้มากขึ้น และกระตุกต่อมความคิดของเราว่า เฮ้ย พนักงานเขาก็มีแม่นะ ผมเพิ่งได้คุยกับแม่เมื่อวันก่อนว่า ทำไมคนถึงแห่กันไปกินข้าวนอกบ้านกับแม่ แม่เคยยืนรอคิว ร้านสุกี้ร้านนึง นานมาก บางปี เราไปทานข้าวร้านอื่นแทน ร้านนั้น อ้อ ลืมบอกว่า บ้านเรา วันเกิดพ่อ วันเกิดแม่ วันพ่อ วันแม่ สะดวกที่สุดก็คือ ร้านสุกี้ แม่เราไม่กินของทอด ย่าง สุกี้ แม่ก็กินนิดเดียว ส่วนบาร์บีคิว พลาซ่า นับครั้งได้เลย เพราะแม่ไม่ชอบ
แม่คุยกับเราว่า เคยมีปีนึง จำได้เลย ไปกินข้าวกับแม่ และน้อง (ตอนนั้นพ่อเสียไปแล้ว) ไปทานที่เดอะมอลล์ งามวงศ์วาน วันแม่เนี่ยแหล่ะ คนเยอะ (แม่ผมเกิด 7 สิงหา ดังนั้น การกินข้าวกับแม่ คือวันเกิดแม่ และวันแม่ด้วย) กิน สุกี้ เสร็จ มีพนักงานถ่ายรูปให้ แต่ไม่รู้พนักงานคนนั้น ใช้กล้องไม่เป็น หรือคนถ่ายรูปเป็น ยุ่งอยู่ แต่เข้าใจว่า วันแม่ ลูกค้าเยอะมาก งานเยอะมาก พนักงานกุลีกุจอบริการให้ดีที่สุด แต่ก็พลาด จำได้ว่ามีโต๊ะใกล้ๆ พนักงานทำน้ำเดือดในหม้อ กระเด็นใส่ลูกค้า ก็มีเสียงโวยวาย อันนั้นน่าจะเป็นจุดเริ่มทำให้เรารู้สึกว่า พนักงานบริการแย่ วันนั้นกินเสร็จ พนักงานก็ถ่ายรูปให้ เราก็ดีใจ และยินดี ว่าจะมีรูปมากินกับพ่อแม่ สมัยนั้นไม่ได้ Social จ๋าแบบตอนนี้ ภาพที่พรินต์ออกมาแย่มาก จำไม่ได้แล้วว่า หัวน้องชาย ขาดแหว่งไป หรือยังไง แต่ภาพนั้น ไม่ถูกเก็บเป็นความทรงจำเลย แม่ เรา และน้อง ต่างบ่นกับการถ่ายภาพแบบนี้ ที่ถ่ายรูป เบี้ยว เอียง เบลอ แหว่ง ไม่ครบ ทำให้ภาพนั้น เราไม่เก็บกลับมาที่บ้านด้วยซ้ำ และไม่อยู่ในความทรงจำ (เรามองว่า ภาพแห่งความทรงจำ มันต้องถ่ายให้น่าจดจำ)
แม่บอกว่า วันพ่อ วันแม่ วันสำคัญ แย่งกันกิน แย่งกันเที่ยว แม่เลือกที่จะไม่ออกไปกินข้าวนอกบ้านในช่วงเทศกาลดีกว่า กลับมาคิดๆดูว่า เอ่อ เราก็ทรมานแม่เนอะ ให้แม่รอคิวนาน ทุกคนแสดงความรักกับแม่ แต่แม่มีความสุขหรือเปล่า แม่ต้องรอคิวนาน แม่ต้องแย่งกันคนอื่น แม่ต้องลำบาก บางครั้ง การกินข้าวกันในบ้าน ทำอาหารกินกันเอง แม่ก็มีความสุขแล้ว แม่ไม่ได้ต้องการอาหารมื้อเลิศหรูแพงอะไร เพราะสิ่งสำคัญคือ การได้อยู่พร้อมหน้าต่างหาก
กลับมาที่เรื่องพนักงานร้านอาหาร ใช่ว่าพนักงานทุกคนจะมีแม่ บางคนกำพร้าแม่ บางคนพ่อแม่หย่าร้างกัน ภาพที่เห็นในวันแม่ พนักงานบางคน ที่เจอสภาพครอบครัวที่ไม่สมบูรณ์ จะรู้สึกอย่างไร ลูกค้าทุกคน พาแม่มาทานข้าว แล้วพนักงานล่ะ พนักงานที่ไม่มีแม่ จะรู้สึกยังไง บางครั้ง เรากลับมาคิดว่า การที่พนักงาน ถ่ายรูปเราแย่ ทำให้เราไม่ประทับใจ สาเหตุเพราะ พนักงานคนนั้น ไม่มีแม่หรือเปล่า หรือไม่ได้ทานข้าวกับแม่ มันเป็นความรู้สึกที่สะท้อนว่า เราต้องเข้าใจพนักงานด้วยนะ การบริการแย่ อาจจะเป็นเพราะสาเหตุส่วนตัว แต่ถ้ามองกันจริงๆ พนักงานต้องดูแลลูกค้าให้ดีที่สุด แต่เข้าใจเรื่องแม่ ใครจะไปทนได้ เก็บกดมาทั้งวัน อันนี้เข้าใจพนักงานเหมือนกัน
บาร์บีคิวพลาซ่า แสดงให้เห็นว่า ก่อนวันแม่ บาร์บีคิวพลาซ่า เปิดโอกาสให้พนักงาน พาแม่มาทานข้าวได้ เพื่อให้พนักงานได้มีโอกาส ทานข้าวกับแม่ ได้อยู่กับแม่ เพราะวันแม่ พนักงานไม่ได้หยุด ยิ่งลูกค้าเยอะ ยิ่งหยุดไม่ได้